Γυμνό Νησί

Το «Γυμνό Νησί» είναι απ’ αυτές τις ταινίες που σε αφήνουν άφωνο. Φτιαγμένη από εικόνες απίστευτης ομορφιάς, (με κάδρα που το καθένα είναι και μια αριστουργηματική φωτογραφία), γεμάτη λεπτομέρειες που αιχμαλωτίζει η κάμερα και σε αναγκάζει να τις προσέξεις: ένα καβουράκι που τρέχει πάνω στην άμμο, ένα κουκουνάρι που ξεβράζει το κύμα, δυο πεταλούδες που φλερτάρουν την άνοιξη. To Γυμνό Νησί είναι αυτό ακριβώς που λέει κι ο τίτλος του: ένα νησί έρημο, όχι πολύ μακριά απ’ την ακτή (στο αρχιπέλαγος του Satonaikai), που κατοικείται μόνο από μια οικογένεια χωρικών. Άνθρωποι ήσυχοι, σιωπηλοί και αξιοπρεπείς, που αγωνίζονται να καλλιεργήσουν την ξερή γη στις πλαγιές του λόφου, υπομένοντας αδιαμαρτύρητα όλη την ταλαιπωρία, με τέτοια καρτερικότητα που σε εξοργίζει. Δύσκολη ζωή, αλλά «η δικιά τους ζωή». 1960. Σε μια Ιαπωνία μεταπολεμική που προσπαθεί να κλείσει πληγές, όλος αυτός ο μόχθος δεν ήταν τίποτα, τουλάχιστον μπροστά στις απειλές που είχαν μέχρι τότε πάνω από τα κεφάλια τους.