Ένας αφηγητής, τον οποίο δεν βλέπουμε ποτέ, συναντιέται κατά παράδοξο τρόπο με ένα Γάλλο διπλωμάτη του 18ου αιώνα και διασχίζουν μαζί το Μουσείο του Ερμιτάζ, δηλαδή τα πάλαι ποτέ Χειμερινά Ανάκτορα της Πετρούπολης, στις αίθουσες του οποίου αναβιώνουν 300 χρόνια ρωσικής Ιστορίας, από τον Μέγα Πέτρο μέχρι την πτώση της δυναστείας των Ρομανόφ. Στοχασμός πάνω στη μνήμη, το χρόνο, την Ιστορία και τη σχέση της Ρωσίας με την Ευρώπη κατά την τσαρική περίοδο.
Η Βικτώρια, μια νεαρή κοπέλα από τη Μαδρίτη, συναντά τέσσερις άντρες έξω από ένα νυχτερινό κλαμπ στο Βερολίνο. Ο Σόνε και οι φίλοι του υπόσχονται να της δείξουν την αληθινή διασκέδαση της πόλης. Ωστόσο, έχουν ένα χρέος να ξεπληρώσουν και όσο η νύχτα ξετυλίγεται, τα πράγματα φεύγουν από το τον έλεγχό τους.
Μέσα στην ανελέητη πίεση μιας εστιατορικής κουζίνας, ένας σεφ διαπληκτίζεται με την ομάδα του την πιο πολυσύχναστη μέρα της χρονιάς. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται σε αυτό το συναρπαστικό θρίλερ.
Η ταινία περιγράφει τις στιγμές αγωνίας και τρόμου, που έζησαν οι κατασκηνωτές, κυρίως νέοι, στην κατασκήνωση της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος στο νησί Ουτόγια της Νορβηγίας, 40 χλμ. β.δυτικά της νορβηγικής πρωτεύουσας στις 22 Ιουλίου του 2011, όταν δέχτηκαν επίθεση από τις σφαίρες ενός άντρα ντυμένου αστυνομικού. Ο απολογισμός αυτής της επίθεσης ήταν 69 νεκροί, 99 σοβαρά τραυματισμένοι και πάνω από 300 που ζουν σήμερα με σοβαρή ψυχική βλάβη.
Όταν μια τραγωδία χτυπά την πόρτα μιας καθημερινής οικογένειας, η μητέρα πασχίζει απεγνωσμένη να καταλάβει και να αντιμετωπίσει τους λόγους που οδήγησαν την έφηβη κόρη σε κρίση. Αριστοτεχνικά κινηματογραφημένη με ένα και μόνο ασθμαίνον μονοπλάνο, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία μιας ταλαντούχας Νορβηγίδας ηθοποιού ιχνηλατεί την γκρίζα ζώνη της ψυχικής και πνευματικής ασθένειας, μιας σκοτεινής δίνης που όλοι μας αναγνωρίζουμε, αλλά οι περισσότεροι αποσιωπούμε.
